Jaguar XJR-S
De XJR-S, gebouwd van 1988 tot 1993, is de sportieve evenknie van de XJS, ook wel XJ-S geschreven, die werd ontworpen naar aanleiding van Jaguars overwinning op Le Mans in 1988. Hoewel het er vingerdik op ligt: 6,0L V12, 338 pk en 495 nM, onderscheidt de XJR-S zich in 1997 ook in tests van Motorsport Magazine van kalibergenoten zoals de BMW 850i, de Porsche 928 GT en de Ferrari Mondial. Middels een hogere compressieverhouding, een gesmede stalen krukas, een grotere boring en gesmede legeringszuigers produceert de XJR-S een hoger motorvermogen dan de XJS. Met de 3-traps GM400 automatische transmissie haalt deze Britse schicht snelheden tot 250 km/u. Bij het design van deze sportwagen kreeg Jaguar hulp van TWR Group Limited, die Jaguar altijd ondersteunde bij de ontwikkeling van hun sportwagens. De samenwerking is vereeuwigd onder de eigennaam JaguarSport.
Jaguar XJS – Jaguar XJ-S
De Jaguar XJ-S is de luxueuze en Opperbritse bolide die vanaf 1975 gedurende minstens twee decennia – tot 1996 - moest fungeren als de opvolger van het stijlicoon: de E-Type. Initieel was het de bedoeling om de XJ-S toegankelijker te maken voor het brede publiek, en dus af te stappen van de sportniche die de E-Type met zich meebracht. Desalniettemin koos Jaguar ervoor om een 5,3L V12-motor, of als optie een 4,2L zes-in-lijnmotor onder de motorkap te leggen. En dat bracht de nodige tegenwind met zich mee, met de oliecrisis van 1973 nog vers in het collectief geheugen. Tolerante criticasters bekritiseerden de – volgens hen - verkwistende wagen en dat zorgde ervoor dat de XJ-S gedurende de 21 productiejaren constant het onderwerp was van semicontinue innovatie op technisch vlak.
Technische gegevens:
Carrosserie
Mechaniek