De Volkswagen Type 2, een niet te slijten kilometervreter in de vorm van een opperfunctionele bus die vandaag nog alomtegenwoordig het Duitse merk vertegenwoordigt op de wegen en door een zéér eclectisch publiek verafgood wordt, en terecht. Sinds 1950 wordt hij, op moment van schrijven, in zes opeenvolgende reeksen gebouwd die telkens wat modernisering meebrachten. Naast de functionaliteit is het ontwerp ervan telkens pragmatisch en eigentijds, oudere modellen wekken dan weer een nostalgisch gevoel op, niemand blijft onberoerd.
Het Volkswagen-gamma was gedurende lange tijd, al sinds het ontstaan van het merk in 1938, slechts één exemplaar rijk, met name de Type 1, of vlotweg ‘Kever’. In 1947 vindt Nederlandse VW-importeur Ben Pon dat het gamma moet worden uitgebreid met een bestelwagen, hij maakt een schets die pas drie jaar later wordt gebruikt bij het ontwerp van de Type 2. De Type 2, want dat is de oorspronkelijke modelnaam van deze VW-bus, komt in 1950 op de markt. Het is een bestelwagen waarvan de motorarchitectuur, ook het ontwerp tout court, was gebaseerd op die van de, jawel, Kever: de motor ligt achterin en de ronde vormen blijven behouden zodat het ontwerp er als het ware vriendelijk uitziet.
Al snel verwerft de Type 2 een icoonstatus, iedereen is fan, ook vervult de Type 2 rekwisietenrollen in vele films. De hippies zijn zo verknocht dat ze als het ware in de bus gaan wónen, ze beschilderen hun campers als protest tegen wereldwijde honger, armoede en oorlog. De door de hippies beschilderde busjes zijn dan ook, naast het vredesteken, hét symbool geworden voor de hippiesubcultuur en de zorgeloze jaren ’60.
Door de jaren heen worden tal van varianten verkocht, initieel was hij bedoeld als bestelwagen, al snel werd kamperen ook mogelijk gemaakt, in de VS is men vooral fan van de pick-upvariant.
Volkswagen T2
De Volkswagen ziet officieel het levenslicht in 1967 en is de tweede generatie van de Volkswagen Type 2, vaak beter bekend als zijnde de Volkswagen ‘Transporter’. Anders waren vooral de voorruit, waarvan het middenspijltje verdween, een T2 was 22,5 centimeter langer dan zijn voorganger, algemeen wat ronder en woog zo’n vierhonderd kilogram meer dan de T1.
De T2 wordt in verschillende continenten geproduceerd. In Europa wordt ie al in 1979 vervangen, in Brazilië gaat de productie naar verluidt nog door tot 2013. In die jaren wordt de T2 vaak geüpdatet, in 1972 komt al een tweede uitvoering met esthetische wijzigingen en een breder gamma aan beschikbare motoren. In 1990 wordt de inmiddels uitsluitend Zuid-Amerikaanse T2 voor een tweede maal herwerkt en ditmaal vooral gemoderniseerd. Voortaan was de T2 voorzien van een watergekoelde motor.
Iedereen kent de T2, iedereen draagt hem zowaar op handen, het is een gegeerde oldtimer, en zal dat ook blijven. De T2 is niet alleen een leuke investering, het is gezien de oerdegelijkheid ervan ook een fantastisch gebruiksvoorwerp.
Technische gegevens:
Carrosserie
Mechaniek