In September 1960 werd door Triumph voor het eerst gestart met het ontwikkelen van een nieuw tweezits prototype. Als basis van dit ontwerp dienden de 948cc motor en het chassis van de Triumph Herald die al geruime tijd op de markt was. Het ontwerp – van de Italiaanse ontwerper Giovanni Michelotti- vond plaats in Turijn en stond bekend onder de naam 'The bomb'. Vanaf het begin leek het al sprekend op het latere productiemodel dat onder de naam Triumph Spitfire werd verkocht.
In 1961 werd Triumph overgenomen door de Leyland Motors company. Tijdens de bedrijfsovername werd de ontwikkeling van ‘The bomb' stilgezet maar na goedkeuring door de nieuwe directie werd toch besloten tot verdere productie.
De Triumph Spitfire, zoals de auto intussen heette, werd gebouwd op een apart en 21 cm ingekort Triumph Herald chassis zonder opstaande kanten. Hierdoor werd de auto meteen een stuk lager. De Triumph Herald stond negatief bekend om zijn wegligging; dit kwam doordat de chassisdelen nog met bouten aaneen waren gemonteerd. Daarom werd het chassis van de Spitfire geheel gelast. Ook werd besloten om alle carrosseriedelen geheel te lassen. De hele carrosserie werd daarna slechts met 12 bouten aan het chassis vastgezet.
De Spitfire 1500 werd 2 jaar voor het einde van de MkIV productie gelanceerd. Triumph voerde al de 1493 cc motor met een enkele Zenith Stromberg carburateur in de MkIV's voor de (V.S.) exportmarkt. Door een wetswijziging voor de Amerikaanse uitstootwaarden werd het vermogen van deze motoren echter zodanig teruggebracht dat een grotere motor echt noodzakelijk werd.
Technische gegevens
Carrosserie
Lengte (cm): 378
Breedte (cm): 149
Hoogte (cm) : 121
Wielbasis (cm) : 211
Gewicht (kg) : 800
Mechaniek
Motor : 4 cilinder in lijn 1493 cc, vooraan
Kleppen : 8
Benzine systeem : 2 SU carburatoren
Versnellingsbak : manueel, 4 trappen
Overbrenging : aan de achterwielen
Maximum vermogen : 71 pk (52 kW) bij 5500 t/m
Maximum koppel : 111 Nm bij 3000 t/m
Topsnelheid : 161 km/h
Lees meer
