Geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 10u tot 17u. Gesloten op zon-en feestdagen.
Maandag op afspraak.
Wij zijn gesloten van 24 december tot en met 1 januari.
Geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 10u tot 17u. Gesloten op zon-en feestdagen.
Maandag op afspraak.
Wij zijn gesloten van 24 december tot en met 1 januari.
Het gaat om de “derde” generatie waarbij veiligheid en comfort een stuk belangrijker werd t.o.v. die ervoor. Dit kan men zien aan: Rubber op de chrome bumpers, hoofdsteunen, armsteunen, betere vering, rubber stuur.
De MG B die in 1962 verscheen was iets korter dan de MG A, maar het design was zo dat de cockpit zelf ruimer was en de montage van grotere, comfortabelere zetels toeliet.
Een jaar later in 1963, werden opties aangeboden zoals overdrive, spaakwielen met centrale montage, en een vouwkap die haar plaatsje vond achter de zetels. In 1964 werd een krachtigere motor, afgeleid van de BMC 1800, gemonteerd.
In de traditie van de vroegere sportwagens van MG, was de MG A gebouwd volgens het principe van het gescheiden chassis om de rigiditeit en sterkte van het onderstel te vergroten, en om alle mechanische componenten en de koets te dragen. Aan het einde van de vijftiger jaren waren de constructie en productieprocessen echter dermate gewijzigd, dat de dagen van het afzonderlijke chassis geteld waren. Zelfdragende koetswerken waren nu volledig ingeburgerd, waarbij de koets was samengesteld uit een aantal metalen panelen met een versterkte vloerplaat, die alle voorzieningen had voor de montage van de mechanische onderdelen en die ook de belasting van ophanging en vering kon absorberen. Het grote voordeel van deze constructie was dat de wagen veel lichter was, wat duidelijk voor een sportwagen van groot belang is. De MG B werd dus volgens dit principe gebouwd. Vooraan werd een doosvormige constructie gevormd door de binnenste wielkasten, het voorpaneel, en het motorcompartiment. Het tweede compartiment werd gevormd door het vloerpaneel, het scheidingspaneel voor de motor en dat voor de koffer. Het derde tenslotte werd gerealiseerd met de achterste binnenwielkasten, de koffervloer en de achterpanelen. Er werden verstevigingen aangebracht aan de vloersectie om een nog stijver geheel te krijgen en voor de ophangingspunten van de achtervering, terwijl er bijkomende profielen parallel met de voorspatborden liepen met de montagevoorzieningen voor de motor en voorwielophanging.
Technische gegevens