Citroën ID 19 Black '67

Technische gegevens. Carrosserie : lengte/breedte/hoogte/wielbasis (cm) : 499/179/153/313; gewicht : 1320 kilos.
Motor : 4 cilinder in lijn 1911 cm³, vóórin, manuele versnellingsbak met vier trappen, overbrenging op de voorwielen. Maximum vermogen : 83 pk bij 4500 t/m. Topsnelheid : 145 km/h.
uit Wikipedia, de vrije encyclopedie) De Citroën DS is een beroemd automodel van het Franse merk Citroën. In het Frans spreekt men de naam uit als "déesse", wat godin betekent. Hiervan is ook de troetelnaam "godin van de weg" afgeleid. Andere bijnamen zijn Snoek en Strijkijzer (Vlaanderen, Nederland), Haifisch (Duits: haai), Tiburón (Spaans; eveneens), Squalo (Italië), Boca de Sapo (Portugees: kikkerbek) en Padde (Vlaanderen, Noorwegen). De DS werd op 6 oktober 1955 gepresenteerd op de autosalon van Parijs en sloeg in als een bom ("La Bombe Citroën"). De auto had verschillende nieuwe eigenschappen en toegepaste technieken, die tot dan toe nog niet in één auto waren gecombineerd. Op de eerste dag werden 12.000 orders voor de nieuwe auto geplaatst en aan het eind van de week was dit aantal zelfs opgelopen tot 80.000, een aantal dat de fabriek voor grote productieproblemen plaatste. Pas in de loop van 1956 kon men feitelijk beginnen met afleveren. In de tussentijd waren al heel wat bestellingen geannuleerd. Eind 1956 kwam een eenvoudiger versie op de markt: de ID. De ID/DS werd door Citroën in verschillende uitvoeringen geleverd: berline (sedan), break (stationwagen), en décapotable (cabriolet). Daarnaast werden op basis van de 'break' door diverse carrosseriebouwers ook ambulances gebouwd en maakte Henri Chapron, die voor Citroën de cabriolet vervaardigde, ook diverse coupé's en cabriolets onder eigen naam. Eind 1956 werd de Citroën ID (idée) voorgesteld aan het publiek. Uiterlijk was deze auto grosso modo gelijk aan de DS, maar het was een om prijstechnische redenen 'uitgeklede' variant met eenvoudiger techniek, minder motorvermogen en soberder uitvoering. De auto was op een minder gefortuneerd en ook behoudender publiek gericht. De ID was voorzien van een normale, handgeschakelde versnellingsbak en had weer een 'gewoon' rempedaal. Het futuristische nylon dashboard werd vervangen door een voor die tijd meer alledaags (stalen) ontwerp. Ook het hydraulische systeem werd in een versimpelde vorm toegepast. De goedkoopste uitvoering, exclusief voor de Franse thuismarkt, de ID 'Normale' had zelfs geen stuurbekrachtiging (welk gemis onvoldoende werd gecompenseerd door een extra groot stuur). De exportmodellen en de latere, steeds luxere uitvoeringen van de ID (vanf 1970: D Spécial; D Super en D Super 5 genaamd) hadden wel stuurbekrachtiging en andere voorzieningen van de DS, maar - behoudens in de stationwagens, de 'break'- geen 'remchampignon' en de hydraulische halfautomatische voorziening voor koppelen en schakelen bleef voorbehouden aan de DS. Technische gegevens. Carrosserie : lengte/breedte/hoogte/wielbasis (cm) : 489/179/153/313; gewicht : 1320 kilos. Motor : 4-cilinder in lijn 1911 cm³, vóórin, manuele versnellingsbak met vier trappen, overbrenging op de voorwielen. Maximum vermogen : 83 pk bij 4500 t/m. Topsnelheid : 145 km/h.